خدایا!
نمیدانم در من چه قابلیتی دیدی، که مرا در این زمانه آفریدی!
زمانه ای که دنیا، بیش از هر زمان دیگر، برای بندگانت خودنمایی میکند. و من چه راحت در خواب غفلت فرو رفته ام.
بعضی آیات و روایات چه زیبا تلنگر میزنند؛ اما، وای از نفس سرکش و طغیانگرم؛ که مرا همچون کاهی در طوفان به هر طرف میکشاند. و تو خدایا تنها تکیه گاه منی، که دانسته از تو غفلت میکنم.
و گاهی به خاطر فشار خواسته های دنیایی، در انجام دستوراتت سهل انگاری می ورزم و تو چقدرررررر صبوری خدایا!
میدانم که آتش شهوت های دنیایی، همواره شعله ور بوده و دامان کسانی که از دایره ی اخلاص تو، خارج شدند را، فرا گرفته است.
اما خدایا آخرالزمان مقوله ی جدا و خطر ناکیست!
خدایا مرا در کشوری بدنیا آوردی، که نسلهای قبل از من، برای فراهم کردن امنیت و آرامش در کشور اسلامی، خونها داده اند.
اینک که این شرایط عالی، با رنج و مشقات بسیار، بدست آمده است، در مقابل دندان های تیز کرده ی گرگان دنیا قرارمان دادی؛
و چشم خیره ی بیش از 3000 شهید و هزاران مادر و خواهر و همسر و فرزند فداکار، اینک امروز به عملکرد من در مقابل دشمن است؛ و وصیتنامه هایی آکنده از سفارش به پیروی از ولایت!
خدایا! در کمکاری و بی عرضگی من همین بس، که رهبرم در زمان من، فریاد این عمار سرداده! و عده ای را به بصیرت بخشی فراخوانده است! رهبر بیدار و فرزانه ام، علی وار دستور حمله میدهد، اما... نمیدانم!... شاید گوشها شنوایی خود را از دست داده اند!
خدایا در آنسوی مرزها گرگان درنده ای، به جان برادران و خواهران مسلمانم افتاده اند؛ و سهم من از کمک به آنها، فقط شنیدن خبر قتل عامشان از اخبار است. آنقدر شنیده ام که دیگر از شنیدنش آشفته نمیشوم. گویی که تماما بی حس شده ام! مگر نه این است که از امام معصوم روایت شده است که اگر کسی خبر مضلومیت مسلمانی را بشنود و بیتفاوت بماند، مسلمان نیست؟؟؟؟!!
خدایا گاهی فکر میکنم، فقط در شناسنامه مسلمانم؛ اما نه؛ تو خود از شور عشقی که برای پیامبر خاتم (ص) و حضرت امیرالمومنین علی (ع) و مادرم فاطمه ی زهرا (س) و فرزاندانش حسن و حسین (ع) دارم، باخبری. تو میدانی که تا چه حد حجت زمانم مهدی موعود (عج) را دوست میدارم؛ اما چه کنم که برآورد اعمالم برای آنها، تا بی نهایت شرمندگی ست.
اما خدایا! تو خود شاهدی که گر چه بدم، اما خوبانت را دوس دارم! و برای رسیدن به خوب بودن شوق سرشار دارم؛ اما شیطان ملعون از یک طرف، نفس خبیث اماره از طرف دیگر، و زیبایی و جذابیتهای دنیا از طرفی دیگر عزمم را سست میکنند.
و جدای همه ی اینها خدایا تو خود خوب میدانی، کودکی که پدر و صاحبش بالای سرش نباشد، وضعش همین است.
امام زمانمان غایب است؛ ما و سیل گناهانمان را میبیند؛ و اشک میریزد؛ و از تو برایمان طلب مغفرت میکند؛ و این درحالی ست که ما همچون آفتاب ندیده ها، به تاریکی عادت کرده و صاحبمان را بکل فراموش کرده ایم گویی که مهدی فاطمه، فقط یک اسطوره است. و حال آنکه بارها در همین دفاع مقدس الطاف و معجزاتشان رادیده ایم. اما آن معجزات، چنان به باد فراموشی رفته اند، که هنوز 35 سال از پیروزی انقلاب اسلامی نگذشته، رهبر انقلاب، نگران تحریف و فراموشی این ارزشها هستند.
داستان شماره ی 6
دنیای دروغین
زهرا: فاطمه چرا بعضی وقتا دل ادم میگیره؟
فاطمه: چیزی شده؟ کسی چیزی گفته؟
زهرا: گاهی حس میکنم هیچ توشه ای برا آخرتم بر نداشتم. هروقت قشنگیای دروغین دنیا جذبم میکنه و میرم سمتش زود یا دیر میفهمم که چقدر اشتباه کردم.
فاطمه: حق داری همینطوره. خوشبحال کسایی که از اول، ماهیت تو خالی دنیا رو میبینن و سمتش نمیرن.
مریم: جالب این جاست که کسایی که یبار میرن سراغ جذابیتای دروغین و تزیین شده دنیا توسط شیطون ملعون بعد شکست یه عده شون باز آدم نمیشن.
زهرا: وقتی دنیا برات خودنمایی میکنه، فکر میکنی به چیزی که میخوای رسیدی و اگ ب ائن مورد دنیایی دست پیدا کنی آروم میشی. اما وقتی در بهترین حالتم بهش برسی تازه میفهمی ک دنیا خیلی کوچیکو حقیره
فاطمه: حتی اگ اینطوری نبود همین فانی بودنش خیلی بده. دنیا اونچیزی که شیطون تو نظرت میاره نیست اما تی اگرم بود، انقدر ناپایداروم شدن یا از دست دادنش باشی
زهرا: واقعا کسایی که به دنیا دل میبندن خیلی ضرر میکنن. دنیا عین یه مار خوش خط و خاله که اولش جذبت میکنه، اما ماهیتش یه چیز دیگه س.
فاطمه: در اصل هدف از جذاب بودن دنیا امتحان ماست:
إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلىَ الْأَرْضِ زِینَةً لهَّا لِنَبْلُوَهُمْ أَیهُّمْ أَحْسَنُ عَمَلا
ما آنچه را روى زمین است زینت آن قرار دادیم، تا آنها را بیازماییم که کدامینشان بهتر عمل مىکنند! (7 کهف)
مریم: بچها میخوام برای روشن شدن مطلب، یه عکس نشونتون بدم:
عکس اول حکایت حرفای شیطونه در وصف و تعریف و تمجید از دنیا و ظاهر تزیین شده ش. و تصویر پایینی ماهیت حقیقی دنیاس. وقتی از روی ظاهر و پاکت میخری میای خونه تصویر پایینو میبینی حالت گرفته میشه میشه مثل حال زهرا.
زهرا: چه مثال قشنگی بود. واقعا کسی که حتی یک لحظه با ساز دنیا باشه یک عمر به اضافه ی عمر بی پایان آخرت، در حسرت و پشیمونیه.
فاطمه : خداوند در آیات بسیاری از قرآن، ماهیت دنیا رو تبیین کرده. او که خالق دنیا و ماست، بارها بهمون هشدار داده که سمتش نریم اما...
اعْلَمُواْ أَنَّمَا الحَیَوةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَ لهَوٌ وَ زِینَةٌ وَ تَفَاخُرُ بَیْنَکُمْ وَ تَکاَثُرٌ فىِ الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ
کَمَثَلِ غَیْثٍ أَعجَبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُهُ ثمُّ یهِیجُ فَترَئهُ مُصْفَرًّا ثمَّ یَکُونُ حُطَامًا
وَ فىِ الاَخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانٌ وَ مَا الحَیَوةُ الدُّنْیَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُور (20حدید)
بدانید زندگى دنیا تنها بازى و سرگرمى و تجمّل پرستى و فخرفروشى در میان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است،
همانند بارانى که محصولش کشاورزان را در شگفتى فرو مىبرد، سپس خشک مىشود بگونهاى که آن را زردرنگ مىبینى سپس تبدیل به کاه مىشود! و در آخرت، عذاب شدید است یا مغفرت و رضاى الهى و (به هر حال) زندگى دنیا چیزى جز متاع فریب نیست!