اقیانوس قرآن

 

داستان شماره ی 3

اقیانوس لذت و معرفت

خانم حیدری (استاد قرآن): بچها! وقتی قرآن میخونید، چه حسی دارید؟ حس

 می کنید کتاب داستان میخونید؟ یا یه کتاب قانون؟یا چی؟

مریم: خب قرآن کتاب دینی ماست و برای همه ی امت اسلام هست. منم یکی از اونا. خوندنشم ثواب داره؛ پس می خونیم دور هم.

زینب: منم با مریم موافقم به اضافه ی این که، موقع قرآن خوندن، خیلی حس خوبی دارم و حس میکنم چقدر خدا دوستم داشته و چقدر برام اهمیت قائل بوده، که به حجم قرآن با من سخن گفته!

زهرا: وقتی یک نفرو دوس داری و حرفاش برات مهمه، دوس داری برات حرف بزنه. کار نداری داره ازت تعریف میکنه یا ازت شاکیه! کار نداری اصلا چی میگه! ولی از نشستن پای صحبت او لذت میبری. حالا چه برسه که بدونی او هم عاشق شماست و خیلی براش مهمی و او هم به لذتی که شما میبری واقف و بیناست. معبود یکتاست و مالک تمام دنیاست.

فاطمه: وقتی قرآن با صوت زیبا خونده میشه، و من هم معنی اون آیات رو بلد باشم، خیلی لذت میبرم. فارغ از ثواب زیادش، یجوری استراحت و دوری از دنیای پر جذبه هست. انگار چند لحظه دنیا و همه ی چیزای توش، همه ی آدما و قشنگیاش فراموشم میشه.

زهرا: وقتی خوتو تو قرآن و معانیش و لذتی که از حرف زدن با حضرت دوست میبری، غرق میکنی حس می کنی موقعیت مکان و زمان رو فراموش کردی.

خانم حیدری: یکی از مفسرین قرآن میگه : قرآن مثل یه اقیانوسه که هرکسی هرچقدر که بخواد ازش بهره میبره. یکی تشنه س میاد با آب گوارای قرآن، رفع تشنگی میکنه. یکی آلودس، میاد با زلالی آب قرآن خودشو پاک می کنه. بعضیا از نسیم لب اقیانوس قرآن، لذت میبرن. بعضیا دستاشو میکنن تو آب و از خنکیش لذت میبرن. حتی یه عده پاچه ی شلوارشونو میزنن بالا و تو آب کنار ساحل راه میرن و از هوای خوب، و خنکی و لذت اون استفاده میکنن. بعضیا ازش ماهیگیری میکنن و...

فاطمه: و خوشبحال اونایی که میرن جاهای عمیق اقیانوس شنا میکنن. کسایی که بیشترین لذت رو از قرآن میبرن و غرق مفاهیم و معانی بالاش میشن..

مریم: و چقدر زیادن آدم هایی که لب اقیانوس خنک و گوارا و زلالی مثل قرآن، از تشنگی جون میدن؛ چون نرفتن سراغش! دوای همه ی دردها و راه رسیدن به همه ی خواسته های ما تو قرآن هست؛ اما خیلیا قران رو نمیبینن و از کنارش به سادگی رد میشن. غرق مشکلات مادی و معنوین اما تشنه، لب آب از دنیا میرن.

یار در خانه و ما گرد جهان می گردیم

آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردی

زهرا: خیلی ناراحت کننده س ادمو میسوزونه که شاه کلید مشکلات، تو خونه ت باشه و حیرون آواره تو دنیا گم بشی.

فاطمه: نه تهنا تو همه ی کارامون از قرآن کمک نمیگیریم بلکه در حد یه کتاب معمولی هم معنیشو نمی خونیم. مثلا کتاب مقدسمونه!؟!

مریم: هر وقت میخوایم بریم سمتش، شیطون ملعون توجه مونو به چیز دیگه جلب میکنه و همه ی تلاشو میکنه از قرآن فاصله بگیریم و ما چه بد خر شیطون میشیم

خانم حیدری:

 وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً (30 فرقان)

فرستاده خدا گوید: اى پروردگار من، همانا قوم من، این قرآن را متروک گذاشتند (و از درک معارف و عمل به آن اعراض نمودند)